Het is inmiddels twintig jaar geleden, maar ze herinnert zich het nog als de dag van gisteren. Haar moeder kwam haar wakker maken, midden in de nacht. ‘Je vader is weg’, zei ze met trillende stem. ‘Het is ook te lang goed gegaan en nu is hun keuze op hem gevallen’. Het kleine meisje wreef de slaap uit haar ogen en keek haar moeder niet-begrijpend aan. ‘Hoezo is papa weg, en wie zijn hun?’ Daar zou ze snel genoeg achter komen.
In de ochtend, de zon was nog niet zo lang op, ging ze met haar moeder naar het dorpsplein. Daar waren al haar dorpsgenoten en de burgemeester nam het woord. ‘Twintig jaar geleden zijn ze voor het laatst gezien. Twintig jaar lang hebben we in rust kunnen leven. Nu zijn ze terug en kunnen we niet meer onbezorgd slapen. Er zijn weerwolven in Wakkerdam!’ De betekenis van die uitspraak werd het meisje al gauw duidelijk. Na haar vader stierven meer dorpsgenoten. Iedereen in het dorp bewapende zich en trok ten strijde tegen deze verschrikking. Sommige dorpsgenoten veranderden ’s nachts in nietsontziende weerwolven. Families, vrienden en geliefden die elkaar al hun hele leven kenden, konden elkaar niet meer vertrouwen. Ze leefden in angst.
Dat het meisje zich dit nu, twintig jaar later, kan herinneren, heeft ze te danken aan haar dappere dorpsgenoten van toen. Zij wisten de weerwolven te verslaan. Vannacht is haar beste vriendin dood gevonden in haar eigen huis. Ze had tand- en klauwafdrukken op haar lichaam; de weerwolven zijn terug! Het meisje is verdrietig, maar vooral woedend. Ze wil alles op alles zetten om deze boosaardige wezens een halt toe te roepen. Ze hebben haar al zoveel afgenomen, nu moet er voor eens en voor altijd een eind aan komen. Maar wie kan ze vertrouwen, en wie verandert er ’s nachts in een weerwolf?
Vrijdag 15 mei kan jij de inwoners van Wakkerdam helpen de weerwolven voorgoed uit hun dorp te verdrijven. Reserveer je kaartje hier en verjaag de weerwolven. Jij gunt Wakkerdam toch ook een onbezorgde nachtrust?